“Later, als ik groot ben wil ik net zo worden als jij”, zegt Eveline Wessing tegen haar zeventienjarige dochter. Met haar 52 jaren kan ze inderdaad een hoop leren wat betreft volwassenheid.

Ergens is de ex-nachtclubzangeres de weg kwijt geraakt en verzopen in de alcohol.

Een kliniek heeft daar wat aan proberen te doen, maar het evenwicht is nog ver te zoeken.

Bij thuiskomt na de ontwenningskuur krijgt ze ‘steun’ van vriend Tim en vriendin Tessa, die zo mogelijk nog wankeler in het leven staan dan zijzelf. En van haar vroegere minnaar Wouter hoeft ze al evenmin iets te verwachten.

Tot haar grote schrik kondigt haar dochter Anne aan bij haar in te willen trekken.

Die verantwoordelijkheid kan Eef er niet bij hebben, maar Anne gelukkig wel.

Het is dan ook prachtig om te zien hoe zij verandert van goedwillende, verbaasde puber in een krachtige tegenspeelster die haar moeder met veel humor de vernieling uit trekt.